Jak wypadli siatkarze AZS w Akademickich Mistrzostwach Polski? Czy drużynie udało się powrócić do ekstraklasy? Zapraszamy na kolejną część z kart historii AZS Olsztyn – dziś omawiamy sezon 1966/1967.
Za podstawę bibliograficzną, pomogą nam zapiski Andrzeja Grygołowicza, który podzielił się swoimi wspomnieniami w książce Między stadionem a brzegiem jeziora. 65 lat akademickiego sportu i wychowania fizycznego w Kortowie (2016). Tam, gdzie będzie to możliwe, tekst uzupełnią historyczne zdjęcia. Jak wypadli siatkarze AZS w Akademickich Mistrzostwach Polski? Czy drużynie udało się powrócić do ekstraklasy? Zapraszamy na kolejną część z kart historii AZS Olsztyn – dziś omawiamy sezon 1966/1967.
Wszyscy zadawali sobie pytanie: jak akademicka drużyna siatkarzy wypadnie w rozgrywkach o mistrzostwo II ligi, jak jest do tych rozgrywek przygotowana? Ostatecznym sprawdzianem miały być XIV Akademickie Mistrzostwa Polski w Olsztynie, rozgrywane w dniach 19-23 października 1966 r. W historii sportu akademickiego, olsztyńska drużyna zakwalifikowała się do finałów AMP po raz trzeci (153 – Kraków, 1954 – Poznań).
Ceremonia uroczystego otwarcia zawodów w hali Oficerskiej Szkoły Uzbrojenia poprzedziła sportowe zmagania zespołów uczestniczących w finałach XIV AMP w siatkówce mężczyzn. Uroczystość tę uświetnili między innymi: prorektor WSR w Olsztynie prof. dr hab. Tadeusz Krzymowski, który otworzył rozgrywki, przewodniczący WKKFiT Kazimierz Holicz, członkowie senatu z prof. dr Wiktorem Wawrzyczkiem na czele.
Przy dźwiękach „Gaudeamus” odśpiewanego przez chór akademicki, podniesiona została flaga AZS przez zawodnika Edwarda Skorka. Wszyscy jednogłośnie stwierdzili, że był to najpiękniejszy moment tej uroczystości.
Wysoki poziom sportowy występujących w turnieju drużyn sprawił, że zawody cieszyły się dużym powodzeniem wśród mieszkańców Olsztyna, a w szczególności wśród studentów z Kortowa. Po pięciodniowych zmaganiach olsztynianie zdobyli po raz pierwszy w historii istnienia AZS, tytuł akademickiego wicemistrza Polski, zaraz za AZS AWF Warszawa.
W zespole Olsztyna zapanowała radość – cieszyli się zawodnicy, działacze. Trener Leszek Dorosz był zadowolony z postawy swojej drużyny przed zbliżającymi się rozgrywkami II ligi.
Srebrne medale wywalczyli: Andrzej Ałasa, Jan Bielunas, Andrzej Grygołowicz, Stanisław Maszczyk, Jan Ruszczyński, Tadeusz Radzki, Janusz Tłuczkiewicz, Zdzisław Żbikowski, Stanisław Zduńczyk, Henryk Zdziarski, Wiktor Żuchowski, Stanisław Zwierzyński.
Po degradacji z I ligi AZS Olsztyn rozpoczął sezon 1966/1967 w nowo powstałej II lidze, utworzonej z myślą o zlikwidowaniu ogromnej luki między zespołami I ligi i drużynami ligi okręgowej oraz zorganizowaniu silnego zaplecza dla czołówki.
Siatkarze w rozgrywkach II ligi występowali w takim składzie, w jakim zdobyli srebrny medal na XIV AMP w Olsztynie. Po nieudanym występie w I lidze, nikt nie zmienił barw klubowych. Drugą ligę państwową tworzyło 12 zespołów, a dwa pierwsze miały automatycznie awansować do I ligi.
Pierwszą jesienną rundę rozgrywek olsztynianie przeszli jak huragan, wygrywając kolejno 11 spotkań.
W drugiej rundzie rozgrywek, w drużynie AZS zadebiutował Kazimierz Jasiński z Avii Świdnik, który należał do najlepszych zawodników. Siatkarze zakończyli rozgrywki na pierwszym miejscu i w następnym sezonie, razem z Anilany Łódź, wystąpili w ekstraklasie siatkówki.
Drużyna AZS Olsztyn przygotowywała się do zbliżających rozgrywek bardzo solidnie, a co ważne, rozegrała dużo spotkań towarzyskich z silnymi przeciwnikami. Mankamentem w przygotowaniach była niewątpliwa absencja Stanisława Zduńczyka, który z reprezentacją szlifował formę do mistrzostw Europy. Mistrzostwa w Turcji, oprócz brązowych medali, dały Polakom awans do turnieju olimpijskiego w Meksyku.
Ciąg dalszy nastąpi…
Opracowanie na podstawie: Grygołowicz A., Krótka historia kortowskiej siatkówki, [w:] Między stadionem a brzegiem jeziora. 65 lat akademickiego sportu i wychowania fizycznego w Kortowie, red. Siwicki M., Dubielski G., Olsztyn 2016, s. 97 – 142.